Vorige week zondag, zoals heel vaak weer eens naar het strand geweest. Maar deze keer was het anders, een jongen van de universiteit had ons gevraagd om met hem mee te gaan. Ik wilde eigenlijk naar Punta Hermosa gaan -zoals altijd- om te surfen, maar hij bracht ons (Paola, Kirsten en Ik) naar Santa Maria een stukje meer in het zuiden. Niet wetend wat ons te wachten stond, vervolgden wij onze weg naar het zuiden voorbij Punta Hermosa, door naar la Playa Santa Maria en kwamen we bij Joachim's appartementje aan het strand uit. Een niet-zo'n-lullig appartementje met twee verdiepingen en een heel lekker terras met natuurlijk ruim uitzicht over zee. De familie had op deze bewuste zondag dan wel maar 2 bedienden rondlopen in het huisje, maar wij overleefden ons wel. Het strand was vrij bewolkt, en het was dan ook wel een stukje kouder dan normaal, niet echt om te zeggen een goede dag om onder de party-tent van de familie Joachim op het strand te liggen. Maar daar werd dan gauw een oplossing voor gevonden, na de juiste hoeveelheid chelitas (biertjes) meegekregen te hebben van moeders, werd het dan maar eens tijd om de Jeep te nemen om de boot te laten zakken. In het haventje aangekomen werd er dus gevraagd aan de havenmannetjes om de boot in het water te laden, en zo nieuwsgierig als ik ben - ik zag dan ook geen roeibootjes staan - was ik wel heel erg beniewd wat voor bootje dat zou worden. Daar kwam die dan, een lekkere speedboat om eens flik mee over het water te scheuren. Nadat de boot gezakt was, eerst natuurlijk even langs het strand om even naar de familie van Joachim te zwaaien en daarna maar flink aan het gashendeltje trekken. Na de boot even stilgelegd te hebben om wat te zwemmen, de terugkeer ingezet naar de haven om weer op tijd te komen voor het almuerzo (lunch). Tijdens de lunch wilden de strandwerkers al bijna de party-tent afbreken, en na tevergeefs roepen vanuit het appartement, waren we dan nog net op tijd klaar met eten dat de tent er nog stond. Wat een dag weer, Joachim die moest nog naar de universiteit (hier is dat normaal op zondag, ik heb het ook gedaan!), dus 8 uur 's avonds weer terug in Lima om maar even bij te komen van deze zware -doch erg vermakelijke- dag. Dinsdag en woensdag staan Kirsten en Ik dan ook iets heel anders te verwachten, maar daarover meer...