31 maart gingen Sybille (belgisch meisje) en ik 's avonds naar het oude centrum toe en hebben daar de bus genomen van Chiva voor 55 sol (14 euro) om uiteindelijk 763 km de snelweg Pan-Americana richting het noorden te nemen. Daar zullen wij 3 steden aandoen: Chiclayo, Cajamarca, en Trujillo. De volgende dag vroeg aangekomen in Chiclayo, daar in hotel Paraïso onze spullen gedropt en onze weg vervolgd naar Lambayeque voor het museum Tumbes Reales de Sipán. Dit is een museum met archeologische vondsten van de Moche en Chimu (800 dC - 1400 dC)- culturen, beiden pre-Inca, die zijn gevonden in de graven van la Huaca Rajada bij Sipán. Na doodgegooid te zijn met potjes, pannetjes en kruikjes van beide culturen gauw onze weg voortgezet naar een stukje historie in de openlucht: Túcume. Hier is een enorm tempelcomplex van 26 piramides te bezichtigen waarvandaan de streek werd geregeerd in de Lambayeque-cultuur die opbloeide rond 1100. De overblijfselen van de tempels bestaan uit niets meer dan geruineerde zandbergjes en volgens de informatie die wij krijgen moeten er rond de 26 te zien zijn, wij hebben de klim naar de uitkijktoren op een centrale natuurlijke berg volbracht en inderdaad mas o menos 26 bergjes. Daarna heb ik nog een text aangevonden die "Codigo 2006" zei, helemaal mooi gemaakt van heel veel stenen waar mensen waarschijnlijk geruime tijd over gedaan hebben om bij elkaar te vinden. Tja, daar staat nu: "Vicente 2006", ik kon het niet laten... Terug de combi genomen naar Chiclayo omdat het al laat begon te worden, waar het busje stopte bleek dan wel een beetje te gevaarlijk te zijn voor ons toeristen en dat merkte je ook wel gelijk. Hier in Perú is de politie nog je beste vriend, en gelukkig waren 3 politieagenten zo vriendelijk om ons nog in hun Jeep mee te nemen. Ze moesten het natuurlijk wel onderweg even aan hun collega's laten zien dat ze gringo's bij zich hadden. Terug in het hotel aangekomen ons klaargemaakt om 's avonds nog even weg te gaan en aangezien het nooit echt makkelijk is om zomaar iets te vinden besloten we maar andere mensen achterna te gaan. Uiteindelijk kwamen we op die manier in een karaoke-bar terecht, daarmee wilde ik even onze plannen doornemen voor de volgende dag en vertellen dat wij wel geïnteresseerd waren een liedje te zingen. Deze was erg enthousiast en heeft ons dan ook direct de nodige hoeveelheid Peruaanse Tequila en Bier aangeboden om ons klaar te stomen voor Yesterday van the Beatles! Erg mooi weer, na wat valse e-mailadressen uit te wisselen als blijk van dank uiteindelijk nog het hotel terug kunnen vinden om de volgende dag vroeg naar Zaña in de buurt van Chiclayo te gaan en daarna door te gaan naar Cajamarca. Zaña is een Ghosttown op 50 km van Chiclayo. De stad die gesticht werd in 1563, was rijk aan koloniale architectuur en had veel kerken, deze was zelfs bijna uitgegroeid tot hoofdstad van de republiek. Na volkomen vernietigd te zijn door de grote overstroming van 1720 zijn de enige overblijfselen vandaag de dag nog de muren en bogen van een viertal kerken die uit het woestijnzand rijzen. Aangezien hier ook een tekort is aan financiele middelen voor de nodige renovaties en maar heel weinig toerisme is het juist interessant om hier rond te lopen, juist omdat alles nog zo toegankelijk, zo hebben we zelfs op het dak van een van de overgebleven kerken gestaan. Ook hebben we nog een oversteek gedaan naar een riviertje in de buurt over een brug waar je af en toe bijna van plankje naar plankje moest springen om niet in een gat te komen. Daarna gauw onze weg terug ingezet naar Chiclayo om vandaar uit naar Cajamarca te reizen, wat dan ook de eerste keer zal zijn in de Sierra.