Vicente en Peru

Buenos dias a todos, op mijn blog kun je alle spannende verhalen lezen over mijn ervaringen hier in Perú, en zul je wat exclusieve foto's aantreffen. Tijdens mijn verblijf zal ik 6 maanden aan de Escuela de Administracion de Negocios para Graduados (ESAN) studeren. Disfrutate! Chau, Vicente

Wednesday, April 26, 2006


Na 3 maanden doorgebracht te hebben aan de costa werd het dan eindelijk tijd om de bergen in te gaan, op naar Cajamarca, de eerste stad van de spaanse veroveringen. Deze stad, waarvan de spanjaarden dachten dat het de hoofdstad van Perú was, ligt in de bergen op een hoogte van 2700 meter en is waarschijnlijk een van de mooiste steden van het land. Bij aankomst werden we gelijk verrast door een regenbui die ook de hele avond voortduurde. Aangezien het regenseizoen was in Cajamarca kan je er elke dag van uitgaan dat het na een uurtje of 4 met bakken uit de hemel komt. In deze stad vond op 16 november 1532 de ontmoeting plaats tussen Pizarro (aan de kant van de spaanse veroveraars) en Atahualpa (de Incaleider). Deze laatste werd op zijn beurt gegijzeld en gevangengenomen voor losgeld, de Inca's hebben op hun beurt een Cuarto de Rescate (reddingskamer) 1 keer gevuld met goud en 2 keer met zilver. Lekker naief doen dus, om later je leider opgehangen aan te treffen. Ja, als je niet meedoet met de christenen, en dus het spaanse catholicisme, dan ben je tegen! Hoedanook een prachtige stad, en een geweldige weg naar de stad toe van Chiclayo vandaan, mede ook omdat ik natuurlijk al 3 maanden al heel weinig natuurgroen gezien had. De eerste dag 's avonds maar een vriend van de Semana Internacional (eerste week op de ESAN) gebeld, Ever, die in Cajamarca woont. Deze werkt voor Yanacocho, Latijns-Amerika's grootste goudmijn, bij de stad Cajamarca. De inwoners van Cajamarca zijn vooral bezorgd over mogelijke drinkwaterproblemen en gezondheidsrisico's, de boeren waren ongerust over onteigeningen van hun landbouwgrond als gevolg van het exploiteren van deze gebieden. Samen met zijn vrouw, die overigens zwanger is, gegeten in La Vaca Loca, een spaans tentje met heerlijk eten, en natuurlijk Sangría erbij. De volgende ochtens maar weer vroeg ons bed uit, want ook deze keer hadden we maar 1 dag om alles te kunnen zien. Het was hier in Cajamarca dan ook wel heerlijk wakker worden, wel een beetje ademhalingsproblemen aan het begin, maar door de hoogte hangt er een soort van heerlijke wintersportlucht. Deze ochtend vertrokken we naar Cumbe Mayo, wat in Quechua betekent: een mooi gemaakt waterkanaaltje of een dun riviertje. Het is een aquaduct, van rond 1500 v.C., en zou het oudste door de mens gemaakte bouwwerk van Zuid-Amerika moeten zijn. Verder bestaat de omgeving uit een soort van steenbos van vulcanisch steen gevormd door erosie, al met al een hele bezichtiging en een mooie wandeling van 4 kilometer op 3300 meter. Het was dan ook wel even schrikken onderweg toen we met het busje over een grote steen reden en iedereen met hun hoofden tegen het plafond aankwam, maar gelukkig bleef deze toch wel rijden. Terug in Cajamarca aangekomen gauw doorgegaan om de Ventanillas de Otuzco te gaan bekijken, wachtend op de Combi, die ons daar naartoe zou brengen kwam nog een slimme vrouwe langs die dacht eens lekker haar handen in mijn zakjes te steken. Dit was met een inhoud van een digitale camera, portemonnee, en telefoon natuurlijk helemaal geen gek idee, maar ik kwam hier gelukkig meteen achter. Op vriendelijk wijze dus ook haar handen weer uit mijn broekzakken gehaald. Deze Ventanillas oftewel "kleine raampjes" zijn rechthoekig gevormde, diepgeboorde gaten, die verbonden worden met een gallerij van gaten binnen in de berg. Dit is een pre-inca plek waar de botten van de doden werden neergelegd in deze zogenaamde tombes. Door naar los Baños del Inca, de thermale baden waar de lokale bevolking ook regelmatig een bad neemt. Deze vulkanische hotsprings waren erg leuk om te zien, maar aangezien Vicente geen handdoekje bij zich had, hielden we het daar maar bij. Een prachtige site, maar deze keer niet in de voetsporen treden van Atahualpa die hier dus regelmatig een bad nam. Verder in de middag nog diverse sites in Cajamarca bekeken, zoals de Santa Appollonia, de kerken, musea, de Cuarto del Rescate, en als klap op de vuurpeil een ijsje gegeten in Heladeria Holanda. Een Nederlandse ijsboer die zich hier heeft gevestigd, wat tevens het lekkerste ijs van noord-Peru zou moeten zijn. In Cajamarca staat overigens maar 1 afgemaakte kerk (dat betekent: met klokkentoren), dit is de San Francisco kerk, dit om het betalen van kerkbelasting te vermijden aan de Spaanse overheersing. Deze werd overigens pas veel later afgemaakt, dus belasting is er niet betaald. 's Avonds natuurlijk weer door: op naar Trujillo, de één na grootste stad van Perú.

3 Comments:

  • At 11:36 AM, Anonymous Anonymous said…

    Vincent,
    Gaaf verhaal, hele mooie foto,s. Je hebt je goed ingelezen en weet dat heel leuk aan ons te vertellen. Gelukkig heb je op tijd ontdekt dat ze weer in je zakken zaten. Eens zal het te laat zijn. Dus pas goed op. Overigens wel een ver ijsje gehaald bij die gekke hollander. We kijken uit naar je volgende verhaal waar je de volgende belevenissen aan ons zal vertellen. Veel plezier Mam en dad

     
  • At 12:20 PM, Anonymous Anonymous said…

    Leuk dat je ervoor hebt gekozen rond te reizen en echt wat van het land te zien. Ik heb toevallig dinsdag workshops gevolgd over zuid-amerika en ook veel van Peru voorbij zien komen. nog aan je gedacht. Nou ik lees je volgende berichten wel weer...xx Anne

     
  • At 3:34 AM, Anonymous Anonymous said…

    Ze hebben daar niet alleen veel natuurschoon, maar ook veel delfstoffen. Als je een beetje hoog de berg op gaat krijg je wel wat zuurstof gebrek. Wij hebben een keer in Afrika op 3300 meter gezeten, we kregen niet zozeer zuurstof gebrek, maar wel een duizelig gevoel.
    Laat je niet beroven, zeker niet van je papieren. OPLETTEN DUS.
    Prachtige foto's. Vooral als je ze uitvergroot.
    Veel plezier bij je volgende trip.
    DE ENIGE ECHTE.

     

Post a Comment

<< Home