Die zaterdagochtend dus vroeg opgestaan, en er werd ons door de bergfamilie een ontbijtje aangeboden. "Lomo con arroz???" werd ons gevraagd? Uhhh, vlees met rijst... Nou, nee mevrouw daar passen wij voor, dat eten wij niet 's ochtends in nederland. Liever een broodje! En zo was het gezegd, en zo werd het geregeld. Het compromis werd al gauw duidelijk, een broodje vlees.. met koffie die niet te hachelen was, maar wat een cortesia... Na het ontbijt naar de magische ruïnes gelopen boven aan de berg. Een ford, pre-inca, een soort van Machu Picchu van noord-Peru. Deze ruïnes, een groot mysterie, zijn nog maar heel weinig bestudeerd, wat het destemeer interessant maakt om het te verkennen. De bouw van dit gigantische bouwwerk begon 800 nC bij een Chachapoyas om de Huari invasie te stoppen. Een bouwwerk wat juist af was voordat de Huari's hun inval deden. Een bouwwerk wat bestaat uit gigantische citadellen, wat een groot ford tenzamen vormt. Dit ford moet meer dan 200 jaar gekost hebben om te bouwen, en bestaat ook uit meer dan 400 gebouwen, waar ter plekke ongeveer een idee wordt gegeven hoe dit eruit heeft moeten zien. Alles bij elkaar een heel impressionant bouwwerk, wat zeker de moeite is om terug te keren, omdat de schoonmaakwerkzaamheden nog in volle gang zijn. Na 3 uurtjes in Kuélap te zijn geweest met een uitstekende gids, zijn we om 11 uur maar weer de auto ingestapt om naar Pedro Ruiz toe te gaan. Daar hebben we wederom een bus van Civa gepakt om in Tarapoto, het begin van de jungle, toe te komen. 3 kaartjes gekocht voor 30 sol per stuk, 2 kaartjes werden geschreven, dat betekent dat er 30 sol verdeeld werd onder de chauffeurs. Hopla! Das makkelijk verdiend! In Tarapoto kwamen we weer tot de ontdekking dat we een beetje vertraging op zouden lopen. Onze boot de "Eduardo" die van Yurimaguas naar Iquitos zou varen zou op zondag namelijk niet vertrekken. Dus konden we maar beter in Tarapoto overnachten, om daar nog maar eens iets moois te gaan bekijken. Een hotel opgezocht "San Antonio" om de volgende ochtend naar de cataratas toe te gaan. Deze cataratas (watervallen) waren niet zo groot, maar je kon er wel heerlijk zwemmen en douchen in het naar beneden stortende water! Gert, Kirsten en ik waren daarna weer helemaal fris en fruitig om onze weg naar de jungle voort te zetten.